حال من از سمت تو...

من از شش جهت
خودم هستم
اما ..
از سمتی که صدایم می زنی پرنده ام...

آزاد شدم انگار...!

اگر گذشته، هنوز اذیتت می کند، پس هنوز نگذشته است ...

خوشحالم که این برهه از زندگی من گذشته و من مدتیه که دیگه سایه ای از گذشته روی زندگیم نمی بینم!

فک میکردم فقط حس خودمه به خاطر همین قبل از اینکه این پستو بذارم با یه مطلع صحبت کردم...

کسی که از حال من در تمام این مدت مطلعه....کی میتونه باشه جز مصطفای من!؟

یادآوری کردیم یه چیزایی رو و هر دو به این نتیجه رسیدیم که آره گذشته زندگی من دیگه گذشته!

و من این تموم شدن رو مدیون خدای خودمم مدیون فرشته هایی ام که وارد زندگیم شدن...همسرم ، دختر نازنینم.

وجود فاطمه اسرا روحیه منو به کل تغییر داد...درسته که الانم سختی های خودشو داره...هیچکس منکر سختیه بزرگ کردن یه بچه نیست!

ولی همه اینا می ارزه به یک دقیقه فکر و خیال....فکر و خیالای گذشته من گشنده بود....روحمو هرلحظه میکشت!

ولی الان به لطف خدا روحم در اسایشه...خدایا شکرت.

من خوشبختم...شکرت!

طرف حسابت که خدا باشه همه چی حله.

خیلی زود جوابتو میده وقتی فقط و فقط دستت جلوی خودش دراز میشه..نه خلقش!

خدایا شکرت بابت هدیه ای که برامون فرستادی.

آسمونی شدن فرق داره با...

لزوما وقتی حرف از آسمونی شدن میزنم منظورم فقط یک چیز نیست...یعنی اصلا اون یک چیز نیست!

اگر برداشتتون از حرفای من شهادته که خیلی خنده داره!!!

شهادت؟من؟

خنده داره....نیس؟

حتی فکرشم خنده داره!

من چطوری میتونم به خودم این اجازه رو بدم که شهادتو حتی توی فکر و رویام به خودم نسبت بدم!؟

لیاقت میخواد حتی فکرش!....که منِ گناهکار ندارم.

اینکه میگم آسمونی بشم منظورم اینه که عاشق آسمون و آسمونی ها بشم نه کلامی بلکه در عمل!

خط مشی زندیگیمو از اونا بگیرم.

دوست دارم یه عاشق واقعی باشم...

من هر چی بدی ام داشته باشم یه خوبی دارم!

اونم اینه که امید و اعتمادم نسبت به خدا و وعده هاش خیلی زیاده.

با همه رو سیاهیم هیچوقت از خدا ناامید نمیشم.

خدا با منه...

دل نازک شدم این روزا...درستش اینه که بگم بی دل شدم اصلا!

دل ندارم...رو ندارم...دست و دلم میلرزه برای تصمیمی که گرفتم... 

میترسم بلوف باشه...میترسم نتونم و کم بیارم... میترسم بازم بد بشم.

چند روزه دلم میخواد بترکه.نمیدونم چمه!!!

پدرم دعا کن منو.میدونی که چی میخوام!؟

رحلتش و تولدم!....آسمون و زمینت.

امام عزیزمون یه همچین روزی پرواز کرد به آسمونت...

و چند سال بعد یه همچین روزی پر و بال منو چیدی و از بهشتت آوردی به زمینت...!

حالا من یک خردادی هستم...

یک چهاردهم خردادی!

عجیبه ماه تولدم...

عجیبه فکرای توی سرم...

عجیبه تنها بودنم...

عجیبه روزگارم...

امروز بازم با یادت منقلب شدم به حدی که اگر اجازه میدادم اشکم سرازیر میشد!

چیکار کردی با من؟

چی تو وجودت هست که انقدر منو راغب میکنه به دونستن دربارت یا نزدیک شدن بهت!؟

امسال ماه رمضون اگر خدا بخواد برام خوب تموم میشه....درواقع شروع میشه!

یه شروع خوب برای پیدا کردن خودم...برای پاک شدنم... برای اسمونی شدنم.ان شاءالله.

خدایا دلم زیرو رو شده خودت خوب میدونی...اصلا خودت کردی پس علاجشم دست خودته.

یکی از فرشته های زمینیت که اخیرا آسمونی شده کار دستم داده...

دلم روشنه!

خیلی زیاد!

حس میکنم عاقبت خوبی در راهه...به خواست و اراده تو.

کمکم کن که بشم همون که مد نظرته.

در ضمن تو این راه به همون فرشته عزیزت توسل کردم...از خودش خواستم که کمکم کنه برای اسمونی شدن.

میدونم که میشنوه حرفای دلمو و میدونم الان داره بهم لبخند میزنه.

دلم روشنه که یه روزی دارم سمت اسمونت پرواز میکنم در حالی که دستم توی دستاته خدا.

انگار یه اتفاقی افتاده...!؟

نمیدونم چی شده

نمیدونم حتی چرا شده

یه حالی دارم که گفتنی نیس

یه اتفاقی برام افتاده انگار!

خیلی بهت زده ام...

و باز هم دلیلشو نمیدونم!

فقط یه مستند دیدم 

دو روز پیش

از اون موقع منقلب شدم

حتی نمیدونم چم شده

فقط میدونم یه چیزایی هست 

که میشه تغییرش داد 

که اون چیزا تو من رخنه کرده

اونارو باید عوض کنم

دلمو باید صیقل بدم انگار

تا سیاهیاش پاک بشه

من وضعم خیلی خرابه

حسابم پیش خدا تعریفی نداره

شهــــــــــادت 

کلمه غربیه برای ما زمینی ها

من کجا و آسمون کجا

باید آسمونی بشم تا بفهممش

وقتی فهمیدمش اون موقع میتونم پرواز کنم

اون موقع میتونم برم تو دل اسمون

نیومده بودم که اینا رو بگم 

حرفام چیزای دیگه ای بود

اما دستم اینارو تایپ کرد

ولی اروم نشدم هنوز 

احساس میکنم ارومم نمیشم تا راهمو روشن نکنم

حالم شبیه آدمیه که توی یک نگاه دل داده

عاشق شده انگار!

عاشق شدم یعنی؟

یعنی تا حالا عاشق نبودم؟

شاید بودم ولی راهو گم کردم

خدایا کمک!

تلاش برای حماقت؟؟؟

یه سریارو میبینی به این نتیجه میرسی این آدم در اثر تلاش نکردن احمق نشده،

بلکه واسه احمق شدن تلاش کرده!

این حجم حماقت بدون تلاش ممکن نیست واقعا!

اگر می دانستی چشم انتظارم نمیگذاشتی...

میدانی هر بار خوابت را دیدن در من چه انگیزه و نشاطی پدید می آورد!؟

همه دختران عالم اینگونه دیوانه پدرانشان هستن یا فقط من دیوانه ام؟

فقط کافیه مدت کوتاهی در خواب دخترکت سرک بکشی...

به اندازه یک تصویر از صورتت...همین!

همین مرا بس که روزم را متفاوت شروع کنم.

تـــــو همه آن چیزی هستی که دنیای من کم دارد.

کاش بودی...

وقتی به این فکر میکنم که لحظه هایمان با وجود تو چقدر زیباتر میشد...

میخواهم جان بدهم.

نمیدانم وصالی هست برای من و شما یا نه!

شما که جای خوبی داری...

ولی از کجا معلوم که من هم جای خوبی داشته باشم؟

جای خوب مال آدم های خوبست

و من تا زمان مرگم هیچ وضعیتت مشخصی ندارم که به آن دلخوش کنم.

بگذریم از این حرف ها.

حرف من حضور تو حتی در رویاهایم است

که ای کاش میسر میشد.